Toute seule
Door: Jara
Blijf op de hoogte en volg Jara
27 Februari 2010 | Mali, Bamako
Het is NOG warmer! Ongelooflijk... Eerst was het nog zo dat het heel hard waaide, maar nu staat er nauwelijks wind en is het 40+. Pfff...
Ik hoorde het vreselijke nieuws dat Sven Kramer gediskwalificeerd was! Oh no! Ijs zou ook hier fijn zijn...
Ik ben met Miriam naar Segou gegaan omdat zij heel enthousiast was over die stad. Ze wilde er heel graag nog naartoe en onderweg naar Bamako (vanwaar zij vliegt) kom je er langs. We dachten allebij dat we met ons tweeen zouden gaan, maar Abba ging ongevraagd met ons mee. We wisten niet zo goed wat we daarmee aan moesten; wij dachten nog even met z'n tweeen. We zaten in een luxe hoten (L'Auberge, echt een aanrader in Segou!) met een zwembad en een grote tuin. Ik had het even helemaal gehad hier in dit stoffige, bloedhete land met al zijn moeilijke omgangsvormen, maar de vijfeneenhalf uur durende busreis was het zeker waard. We hebben heerlijke salades (eindelijk!), pizza en yoghurt gegeten. Afwisseling is toch echt wel heel erg fijn! We waren woensdag om 15.00u in Segou en hadden een kleine kamer met tweepersoonsbed en ventilator. Woensdag zijn we luxe uit eten geweest bij een pizzaria en donderdagochtend ben ik mijn dag uitzonderlijk goed begonnen. Ik ging namelijk zwemmen in het zwembad van het hotel. En dat is lekker! Voor ons huis in Sanouna loopt de Bani die op extreem hete dagen erg lonkt. Toch moet ik dat weerstaan omdat het uitgesloten is daarin te zwemmen. Ik wil niet ziek worden! Maar donderdag ochtend dus gezwommen (lekker helemaal alleen omdat alle hotelgasten alweer op pad waren om drukke dingen te doen) en dat donderdagmiddag nog een keer gedaan. Nu ben ik dus weer helemaal bijgetanked en schoon. Ik heb toch niet het idee dat je schoon wordt als je een beetje met een bakje water staat te klooien. In Segou dus een douche en zwembad en de wondermooie Niger. Die is groot!
Op weg naar Segou moesten we heel lang wachten omdat er een vrachtwagen, helemaal volgeladen met 40kg zakken rijst, van de pont af was gevallen. Daardoor kon onze bus het water niet over. Toch raar hoor, de meneer van de pont weet dat de vrachtwagen te zwaar is (dit gebeurt namelijk om de dag) en toch laat hij ze oversteken. Ik weet niet of het zichtbaar is, maar de vrachtwagen is totall loss (of hoe je dat ook schrijft).
Ik ben terug in Sanouna en nu dus zonder Miriam. Tis wel een beetje alenig hoor!
Ik moet volgende week ergens mijn visum gaan verlengen in Mopti, en misschien dat we dat wel kunnen doen met de Pirogue. Dan zijn Abba en ik een paar dagen onderweg, maar tis wel gaaf!
Nog over mijn project binnen het project. Ik heb allemaal Engelse boekjes meegenomen voor de kinderen van de school om te lezen. Het is helaas zo dat bijna niemand kan lezen. Degenen die het wel kunnen snappen er weinig van, omdat hun Engels echt heel erg slecht is. Ze leren telkens een conversatie, maar t gaat heel langzaam. Ik wilde ook nog iets gaan doen met kleibeeldjes beschilderen. Miriam en ik hebben het erover gehad maar vonden het allebei erg moeilijk. Als je hier bent krijg je een soort hersenverkleving. Zelfs een boek lezen is al een hele opgave. Miriam wilde veel schrijven op de laptop die ze van thuis mee had genomen (dat was haar projectje) maar ook dat is haar niet gelukt! Ik weet ook niet of beschilderde beeldjes iets toevoegen aan de overload van souvenirs hier. Tis echt veel zeg! Maar het rare is dat eigenlijk alle sieraden min of meer hetzelfde zijn. Er zit bijna geen verschil in... Er zijn al wel wat kleibeeldjes, maar ik geloof dat dat een beetje moeilijk te maken is omdat een groot deel van die beeldjes een beetje kapottig is.
Ik moet echt iets voor mezelf gaan verzinnen om te doen hier; tis best een beetje saai. Vandaag heb ik de kamer opgeruimd en mijn eigen spulletjes een beetje geinstalleerd. Morgen en maandag is er weer klas, dus nog meer bezigheidstherapie. Maandag is er ook weer markt, dat is toch wel erg gaaf ook al is het superdruk.
De viskweekvijver gaat goed! Er wordt 7 dagen per week van 08.00-15.00u aan gewerkt. Ik zal volgende keer ook wel wat foto's van de moestuin, klas en viskweekvijver proberen te installeren.
Ohja, nog een happening. Ik zat in de bus terug naar Sanouna toen Abba me erop wees dat er varkens langs de kant vd weg stonden. Opzich is dat geen nieuws voor Hollanders, maar hier in een (overwegend) moslimland is dat toch wel uitzonderlijk! Ik heb dus 1 vd 10 varkens van Mali gezien ;)
Heel veel liefs allemaal, ik hoorde dat het al wat warmer begint te worden bij jullie. Nou, hier ook!
A la prochenne!
Ik hoorde het vreselijke nieuws dat Sven Kramer gediskwalificeerd was! Oh no! Ijs zou ook hier fijn zijn...
Ik ben met Miriam naar Segou gegaan omdat zij heel enthousiast was over die stad. Ze wilde er heel graag nog naartoe en onderweg naar Bamako (vanwaar zij vliegt) kom je er langs. We dachten allebij dat we met ons tweeen zouden gaan, maar Abba ging ongevraagd met ons mee. We wisten niet zo goed wat we daarmee aan moesten; wij dachten nog even met z'n tweeen. We zaten in een luxe hoten (L'Auberge, echt een aanrader in Segou!) met een zwembad en een grote tuin. Ik had het even helemaal gehad hier in dit stoffige, bloedhete land met al zijn moeilijke omgangsvormen, maar de vijfeneenhalf uur durende busreis was het zeker waard. We hebben heerlijke salades (eindelijk!), pizza en yoghurt gegeten. Afwisseling is toch echt wel heel erg fijn! We waren woensdag om 15.00u in Segou en hadden een kleine kamer met tweepersoonsbed en ventilator. Woensdag zijn we luxe uit eten geweest bij een pizzaria en donderdagochtend ben ik mijn dag uitzonderlijk goed begonnen. Ik ging namelijk zwemmen in het zwembad van het hotel. En dat is lekker! Voor ons huis in Sanouna loopt de Bani die op extreem hete dagen erg lonkt. Toch moet ik dat weerstaan omdat het uitgesloten is daarin te zwemmen. Ik wil niet ziek worden! Maar donderdag ochtend dus gezwommen (lekker helemaal alleen omdat alle hotelgasten alweer op pad waren om drukke dingen te doen) en dat donderdagmiddag nog een keer gedaan. Nu ben ik dus weer helemaal bijgetanked en schoon. Ik heb toch niet het idee dat je schoon wordt als je een beetje met een bakje water staat te klooien. In Segou dus een douche en zwembad en de wondermooie Niger. Die is groot!
Op weg naar Segou moesten we heel lang wachten omdat er een vrachtwagen, helemaal volgeladen met 40kg zakken rijst, van de pont af was gevallen. Daardoor kon onze bus het water niet over. Toch raar hoor, de meneer van de pont weet dat de vrachtwagen te zwaar is (dit gebeurt namelijk om de dag) en toch laat hij ze oversteken. Ik weet niet of het zichtbaar is, maar de vrachtwagen is totall loss (of hoe je dat ook schrijft).
Ik ben terug in Sanouna en nu dus zonder Miriam. Tis wel een beetje alenig hoor!
Ik moet volgende week ergens mijn visum gaan verlengen in Mopti, en misschien dat we dat wel kunnen doen met de Pirogue. Dan zijn Abba en ik een paar dagen onderweg, maar tis wel gaaf!
Nog over mijn project binnen het project. Ik heb allemaal Engelse boekjes meegenomen voor de kinderen van de school om te lezen. Het is helaas zo dat bijna niemand kan lezen. Degenen die het wel kunnen snappen er weinig van, omdat hun Engels echt heel erg slecht is. Ze leren telkens een conversatie, maar t gaat heel langzaam. Ik wilde ook nog iets gaan doen met kleibeeldjes beschilderen. Miriam en ik hebben het erover gehad maar vonden het allebei erg moeilijk. Als je hier bent krijg je een soort hersenverkleving. Zelfs een boek lezen is al een hele opgave. Miriam wilde veel schrijven op de laptop die ze van thuis mee had genomen (dat was haar projectje) maar ook dat is haar niet gelukt! Ik weet ook niet of beschilderde beeldjes iets toevoegen aan de overload van souvenirs hier. Tis echt veel zeg! Maar het rare is dat eigenlijk alle sieraden min of meer hetzelfde zijn. Er zit bijna geen verschil in... Er zijn al wel wat kleibeeldjes, maar ik geloof dat dat een beetje moeilijk te maken is omdat een groot deel van die beeldjes een beetje kapottig is.
Ik moet echt iets voor mezelf gaan verzinnen om te doen hier; tis best een beetje saai. Vandaag heb ik de kamer opgeruimd en mijn eigen spulletjes een beetje geinstalleerd. Morgen en maandag is er weer klas, dus nog meer bezigheidstherapie. Maandag is er ook weer markt, dat is toch wel erg gaaf ook al is het superdruk.
De viskweekvijver gaat goed! Er wordt 7 dagen per week van 08.00-15.00u aan gewerkt. Ik zal volgende keer ook wel wat foto's van de moestuin, klas en viskweekvijver proberen te installeren.
Ohja, nog een happening. Ik zat in de bus terug naar Sanouna toen Abba me erop wees dat er varkens langs de kant vd weg stonden. Opzich is dat geen nieuws voor Hollanders, maar hier in een (overwegend) moslimland is dat toch wel uitzonderlijk! Ik heb dus 1 vd 10 varkens van Mali gezien ;)
Heel veel liefs allemaal, ik hoorde dat het al wat warmer begint te worden bij jullie. Nou, hier ook!
A la prochenne!
-
27 Februari 2010 - 15:27
Iv:
Jaaar!
Zo herkenbaar de (extreme) behoefte aan sla & Pizza! Succes met je dagen in plannen.. Niet vergeten te genieten he?! Tis zo voorbij!
XXXXXX -
27 Februari 2010 - 19:00
Lea:
Hoi Jaraatje,
Fijn om regelmatig met je te bellen (je klinkt dat echt heel dichtbij!), maar ook leuk om alles te lezen! Veel succes alleen, de laatste weken. Kijk je ogen uit en geniet! Goed plan om met de pirogue naar Mopti te gaan, leuk.
liefs van je mammie -
27 Februari 2010 - 23:56
Lex En Angela:
Hoi Jara,
Dat is best lekker af en toe wat luxe, zoals douchen en zwemmen! We genieten elke keer van je verhalen en wachten soms ook met ongeduld op je volgende avontuur. Jammer dat je plan met de beeldjes anders uitpakt dan je gedacht had. Er komt vast wel wat anders op je pad om te doen.
Groetjes, Lex en Angela -
28 Februari 2010 - 12:03
Marieke:
ha Jara,
wat een lang en mooi verhaal! Ségou is heerlijk, misschien nog een keer doen dagje of 3? Begrijpelijk algeheel nietsdoen,misschien een bambara woordenlijst aanleggen? samen met een paar vrouwen? veel plezier, ook van Wiland en PIM! kus, marieke -
01 Maart 2010 - 10:34
Michiel:
Fantastische foto, mooi om te zien dat dit nog steeds gebeurd. Ik heb op mijn trip in 1985 ook een legertruck losgetrokken die vast zat in het zand en waar men zat te wachten tot er een oplossing voorbij kwam. Die herinnering kwam direct boven bij het zien van deze foto. De chauffeur van de truck destijds heeft waarschijnlijk nog steeds rugklachten, omdat we hem (iets te hard) lostrokken; in mijn spiegel zag ik zijn gezicht verkrimpen van de pijn.
Leuke verslagen, succes met de rest van jouw trip.
groeten,
Michiel -
02 Maart 2010 - 18:14
Ellen Van Amadee:
Hoi Jara,
Het is weer leuk om je verhalen te lezen. Ik zit zelf te hannissen met mijn computer. Stom genoeg ben ik erin getrapt om weer een ander soort van internet te nemen en dat geeft natuurlijk trammelant. Ik hou al niet van veranderingen en baal dat ik er weer in gestonken ben. Ik geniet hierdoor wel extra dat het zo gemakkelijk is om jou te mailen en knap dan op van je verhalen. Heel veel plezier weer verder en ik zie uit naar je komende avonturen. Heel veel liefs van Ellen en Amadee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
